Karabasan

Vicdanların felç olduğu duyguların aforoz edildiği
Bir karabasanın orta yerinden sesleniyorum
Avazım çıktığı kadar haykırsam da beyhude!
Ne sesimi işiten ne de gözyaşlarımda boğulduğumu gören var
Ağır taşlarla derdest edilmiş yorgun ses tellerim
İşe yaramazlığın ıstırabı ve öfkesiyle ruhumu kemiriyor
En ufak fısıltıyı dahi duyarken ben
Reva mıdır bu haykırışlarımı duymazdan gelmek
Karabasan aleminden sesleniyorum imdat istediklerim nerede?
Bir alkarısı sarmış tüm coğrafyamı çocuk kadın demeden götürüyor insanları
Ey ahali sesimi duymayan kaldı mı?
Sonsuzluğa açılan pencereye usulca süzülürken
Ruhum dingin, zihnim alabora!
Ben karabasan girdabında dirilirken yaşadığını sanan diriler uykuda!

SELMA HAMURCU

Aralık 2023