Haydi Tohumları Yeşertmeye

Baharın gelmesiyle havalar ısınmaya, ağaçlar rengârenk çiçek açmaya, birçok hayvan kış uykusundan uyanmaya başladı. Haktan ferman geldi ve bahar sırrını açtı. Peki tabiatta bu değişiklikler olurken ruhumuzdaki değişimler ne âlemde?

Hâlâ kış uykusunda mı yüreğimiz? Yoksa gönül hanemize ektiğimiz tohumlar yeşermeye başladı mı? Ne çok soru sordum değil mi? Fakat kendimize sorduklarımızla olgunlaşıp büyüyoruz ve ne ekersek onu biçiyoruz bu hayatta. Toprağa hangi tohum düşerse onun çiçeği açıyor ağacın zarif dallarında.

Doğadaki değişim bahar geldiğinde yaratanın tecellisini gözler önüne seriyor adeta. O kusursuz yaratıcının isimlerini görüyoruz her baktığımız yerde.

“el-Hâlık” Her şeyi yoktan var eden.
“el-Bârî” Her şeyi uygun bir tarzda ve birbirine uygun yaratan.
“el-Mütekebbir” Her şeyde büyüklüğünü gösteren.
“el-Mübdi” Bütün mahlûkatı maddesiz ve örneksiz olarak ilk baştan yaratan.
“el-Muhyî” İhya eden, dirilten, can bağışlayan.

Ve Haşr Suresi’nin 24. ayeti ile sesleniyor bizlere;

“O, takdir ettiği gibi yaratan, canlıları örneği olmadan var eden, biçim ve özellik veren Allah’tır. En güzel isimler O’nundur. Göklerdekiler ve yerdekiler hep O’nu tesbih ederler. O üstündür, hikmet sahibidir.”

Gelin gönlümüze ektiğimiz manevi tohumları yeşertelim.

Çünkü “Gönlünde kış olanın ömrüne bahar gelmezmiş”.