Yazar Vatanımızın kıymetini biliyor muyuz gerçekten?
İki Ramazan’dır teravihten mahrum kaldık. Teravih deyince aklımıza ne geliyor? Bütün mahalle birlikte aynı anda aynı safta namaza durmak ya da hiç tanımadığın insanlarla omuz omuza vermek, her selamdan sonra hep bir ağızdan söylenen salat-ı ümmiyeler, namaz sonrası yapılan tesbihatlar, dualar… Ne muazzam bir atmosfer aslında, zamanında değerini bilemedik, hakkını veremedik diye mi elimizden alındı bilinmez.
Türkiye’nin dışında diğer ülkelerde durum nedir tam bilemiyorum. Ben size Amerika’daki teravihlerden bahsedeyim.
Öncelikle şunu ifade edeyim; namaz, ibadet, inanç vs. hassas konular ve benim bu konular üzerine yorum ve eleştiride bulunmam şu an için mümkün gözükmüyor. O yüzdendir ki diğer yazılarda olduğu gibi çok bilmişçesine ahkam kesmek yerine olanı biteni olduğu gibi anlatıp takdiri size bırakacağım. Yorumlarda düşüncelerinizi şu garip yazarınızla da paylaşırsanız belki orada bir beyin fırtınası döndürürüz.
Pek çok kişi aşı oldu, vakalar azaldı derken Amerika’da bir çok sosyal alanda serbestlikler geldi. Elhamdülillah Ramazan’a da yansıdı bu durum keza camilerde cemaatle teravihler kılınıyor. Yine de çok kalabalık olmaması için camiye gitmeden önce rezervasyon yapmanızı istiyorlar ki sayıyı bilebilsinler. Ancak zaten hiçbir zaman çok kalabalık olmadığı için her seferinde yer bulabiliyorsunuz. Teravih namazı her iki rekatta bir selam verilecek şekilde 8 rekat olarak kılınıyor. Şimdi namazın içeriğine dair izlenimlerimi paylaşacağım.
Hani Fatiha’yı yeni öğrenen bir çocuğa harfleri tek tek çıkararak uzun uzun okutturulur ya sure, işte imam her rekatta Fatiha’yı aynen bu şekilde okuyor. Ardından Kuran-ı Kerim’den farklı farklı uzun uzun ayetler okuyor. Totalde, Türkiye’de kılınan yirmi rekatlık teravih kadar sürüyor. Bu vesileyle de “jet” imamlarımıza buradan hürmetlerimi arz ediyorum.
İmam, selamlardan sonra bir müddet bekliyor. Salat-ı ümmiye okumak benzeri gibi cemaatle birlikte bir şey yapılmıyor. Bu araları içinizden salavat getirerek değerlendirebilirsiniz. Ya da imam selam verir vermez telefonunuza sarılırsınız ta ki imam “Allahu ekber” diyene kadar yerinizden kalkmazsınız. Yani bizim cemaatte işler bu şekilde. Hoca namazı kıldırırken de zırt pırt ellerinizi çözüp kıyafetinizle uğraşır veya etrafa bakabilirsiniz anladığım kadarıyla. Enteresan işler…
İşte vitirden sonra selam verir vermez fırt diye yerinden kalkan imamın şaşkınlığıyla kendi kendinize tesbih çekebilirsiniz, tabii biraz acele etmelisiniz zira cemaatin dağılması 3 saniye, caminin kapanması 5 saniye sürüyor.
Haftaya, “yapmayacağım” dediğim eleştiriyi yapacağım. Beklerim.
Yorumlar