Unutulmaya Meyyal Bir Değer: Vefa

Sözlükte anlamı sevgide bağlılık olarak geçen; özünde sadakat, incelik, mütevazilik ve samimiyet kavramlarının da bulunduran; arama motoruna yazdığımızda İstanbul’un en eski semtlerinden biriyle karşılaştığımız, çoğu insan için tozlu raflara kaldırılmış, şimdilerde unutulmaya yüz tutmuş bir güzel kelime. Vefa…

Kelime olarak bizden çok uzakta olmasının yanı sıra mana bakımından da çok ötelerde sanki. Tevazu, alçak gönüllülük ve iyi niyetin özünü oluşturan “vefa” toplum olarak hızla kaybettiğimiz değerlerimiz arasında ne yazık ki.
Geçmişe duyulan yoğun özlemlerimizin ardında tüm bu değerlerimizi kaybedişlerimiz yatıyor aslında. Çoğumuzun öyle ya da böyle vefasızlıktan şikayet etmesi tesadüfi olamaz. Bir yerlerde hatalar ve yanlışlar var demektir.
Eskiye dair çoğu şeylerin unutulması ve yerine gelenlerin bizim fıtratımıza uymuyor olması belki de belli başlı nedenlerdendir. Hayatımıza hızla giren teknoloji aynı hızla değerlerimizi de tüketiyor. Diziler, reklamlar, sloganlar iç ve dış dünyamızda biz farkında olmadan tahribat yaratıyor.

Özümüzden, değerlerimizden uzaklaştıkça ve geçmişle aramıza derin mesafeler koydukça vefa denilen dosttan da kopmuş oluyoruz. Almadan vermenin gönül ferahlığını, bir tebessümün kalpleri nasıl ısıttığını, iyilik yapmanın peşinen alınan mutluluğunu elimizin tersiyle itiyoruz böylece. Unuttukça yabancılaşıyoruz. Yeniye ayak uydurmaya gayret ettikçe kayboluyoruz. Farklı olmak için çırpındıkça aynılaşıyoruz. Oysa bizim gönül almanın bedava olduğu, tebessüm etmenin sadaka sayıldığı bir dinimiz var. Saygıyı, sevgiyi, merhameti, doğruluğu ve iyiliği kısacası insan olmanın tüm inceliklerini kendisinden bizzat öğrendiğimiz biricik Peygamberimiz (s.a.s.) var.

İlerlemek, gelişmek, iyi insan olmak için geleceğe baktığımız kadar geçmişe de bakmak gerek. İstikametimizi o tarafa döndürmek bizleri umulur ki aslımıza döndürür. Kendimizi bulmak için kaybetmeye gerek yok.

Vefa… Unutulmaya yüz tutmuş bir güzel kelime demiştik yazımızın başında. Bizler unutanlardan olmayalım. Hiç değilse kendimize karşı ahde vefasızlık etmeyelim.

Melike ÇAM HUBAR