Çocuklarımızda gelişmesini istediğimiz, adalet ve doğruluk, derinlik duygularının; risk yönetimi, eylem yönetimi, öğretimsel sağlamlık, bilgiyi kullanabilme becerilerinin doğa ve dış çevre ile gelişebileceğini düşünmüş müydünüz?
Çevreye duyulan sevginin, bir kişinin merak duygusunu korumasına nasıl yardımcı olabileceğini ayrıntılarıyla anlatan Rachel Carson’ın The Sense of Wonder (Merak Duygusu) kitabında, her çocuğun dünya için heyecan uyandırabilecek bir ebeveyne sahip olmasının önemi anlatılmaktadır.
Çocukları dışarı çıkarmak, onların çevre sorunları hakkında bilgi edinmeleri ve bunları ele almak için ihtiyaç duydukları tutum ve becerileri geliştirmeleri için güçlü bir yol olabilir.
Yazar, kitapta bu konu için şu cümleleri kurmaktadır: “Çevreye karşı olumlu ve şefkatli bir tutum, çevre okuryazarlığının kritik bir bileşenidir ve araştırmalar, tutumların çoğunun yaşamın erken dönemlerinde oluştuğunu göstermektedir. Küçük çocuklara, doğal dünyanın güzelliğini ve harikasını deneyimlemeleri, yakın çevreleriyle olumlu duygusal bağlar kurmaları ve bitkilere ve hayvanlara özen göstermeleri için sık sık fırsatlar sunmak, çevresel sorunları öğrenmek ve daha sonra uygun eylemleri gerçekleştirmek için gerekli bir temeli oluşturur. Buna ek olarak, doğada oyun oynamak ve öğrenmek için harcanan zamanın çocukların sağlıklı gelişimi üzerindeki pek çok faydasını da giderek artan kanıtlarla belgeleniyor.”
Dış çevrede yapılan aktiviteler çocukların doğayla bağlantı kurmasına ve çevreyi korumasına yardımcı olurken, müzeler ve diğer ortamlar da çevre eğitimini destekleyecek unsurlardır. Bu gibi yerlerde vakit geçirmek onların bir yandan enerjilerini kendi gelişimleri açısından olumlu şekilde değerlendirmelerini sağlarken bir yandan da psikolojik ve bilişsel gelişimlerine katkı sağlayacaktır.
Örgün ve yaygın eğitim yoluyla büyüyen çocukların hayallerini gerçeğe dönüştürmek için doğada karşılaşabileceği fırsatlar 30 yıl öncesinden farklı olarak çevre etkinlikleri ile sunulabilmektedir. Hem erken çocukluk dönemi hem de sonraki çocukluk döneminde, doğada gerçekleştirilen, deniz temizliği, doğa yürüyüşleri, ağaç dikimi, ekosistemi tanıma gibi çevre etkinlikleri, fiziksel rekreasyonlar sunarak, geleneksel eğitim sistemini tamamlayabilecek olanaklar sunar.
Sizler de küçük araştırmalar yaparak bu tarz etkinliklere ulaşabilirsiniz. Belki bir gün bir uçurtma festivalinde ya da bir sahil temizliğinde karşılaşabiliriz, neden olmasın 🙂
Kaynak: https://naaee.org/eepro/resources/pro-picks/early-childhood-ee Erişim 01.04.2021
bu saydıklarınizi yapınca hakikaten farkındalığı oluşuyor. Doğayı temiz tutmak adına çocuklar kendi kendine sistem geliştiriyor. Çocuklar doğanin değil insanın tükettiğini ayan beyan görüyor. Emeğinize sağlık.