Hz. Zeyd b. Hârise

Yemenli Kelb ailesinin kaçırılan çocuğu…

Mekke’de Ukaz panayırında köle pazarında satılan sekiz yaşlarında zeytin gözlü bir oğlan.

Günlerce pazarda aç ve susuz bekledikten sonra bir miktar dirhem karşılığında satın alınan esir.

Önce Hz. Hatice (r.a.) annemize sonra da Âlemlerin Efendisi Hz. Muhammed’e (s.a.s.) hediye edilen azatlı köle.

Resûl-i Ekrem’in kendisini azat edip “evlatlığım” demesiyle O’nun saadet dolu hanesinde, baba evindeki huzuru fazlasıyla bulan Zeyd b. Muhammed!

Kervana yapılan baskından sonra, kaçırılan kara gözlü evladını arayan gözü yaşlı bir baba Yemen illerinde acı nağmelerle dolaşıp durmuştu. Bir gün Zeyd’in Mekke’de görüldüğü haberi gelince fidyesini hazırlayıp amcalarıyla beraber yola çıktı. 15 günlük bir yol vardı önlerinde. Yıllar sonra kavuşacağı evladını düşündükçe ihtiyar Hârise için çöl sıcağında yollar bitmek bilmiyordu. Mekke’ye vardıklarında Zeyd’in babası Harise onun El-Emin lakabıyla meşhur Hz. Muhammed’in (s.a.s.) yanında olduğunu öğrenmişti.

Hz. Muhammed Mustafa’nın yüce ahlakının ışığında on beş yaşlarında tertemiz bir genç olmuştu Zeyd. Babasını görünce elbette çok sevinmişti. Ancak henüz Peygamberlik verilmemişse de üstün yaratılışına hayran olduğu Hz. Muhammed’den (s.a.s.) ayrılmayı hiç istememişti. Belki de bunu düşünmek bile içine bir ateş düşürmüştü de kendisini ferahlatan bir karar verip:

“Ben Hz. Muhammed’i hiç kimseye tercih etmem” demişti. Böylece babasının da rızasını alarak Mekke’de kalmaya devam etmişti.

Basiret ve ferasetli duruşu onu 29 yaşlarına geldiğinde ilk Müslümanların arasında anılma şerefine yükseltmişti. O, azatlı köleler (mevlâ) arasından Müslüman olan ilk erkektir.

Ta ki Ahzab suresi 5. Ayet nazil olup “evlatlık”la ilgili hükümler Allah tarafından belirleninceye kadar Muhammed’in oğlu Zeyd olarak anıldı.

Peygamberimiz onu öyle severdi ki buna herkes şahitti. Bundan ötürü Hıbbu Resûl/Resûlün Sevgili Dostu diye anılırdı. Bu dost, hayatı boyunca Peygamberimizden hiç ayrılmadı.

Peygamberimiz Kâbe’de namaz kılıp dua ederken Hz. Zeyd, Hz. Ali ile birlikte O’nu görüp kollayacağı yerde oturur ve koruma görevi yaparlardı.

Taif’te Allah Resûlü’nün yol arkadaşı, atılan taşlar Resûlullah’a değmesin diye vücudunu siper eden civanmert delikanlıydı Hz. Zeyd.

Peygamberimiz onun hakkında şöyle buyurmuştur:

“Sen bizim kardeşimiz ve mevlâmızsın.”

(Haftaya yazımızın devamı yayınlanacaktır)