Kudüs Aşktır

Bismillahirrahmanirrahim

Kudüs tüm dünyaya uğradığı zulümlerle adını yazdırsa da bana hep aşkı anlatmıştır.

Filistin kökenli Yahudi bir ailenin kızı olan büyük babaannem Yesura Diamonte, ailesinin ticaret sevdasıyla çocukken İstanbul’a gelmiş; Mekke’den gelen dedem Ahmet ile burada tanışmış.

İstanbul sadece onların aşkına değil Muhammedî kokuyu alan her gönle hep galebe çalmıştır.

Babaannem ve dedem evlenmek istediklerinde kılıçlar çekilmiş, hukuklu hukuksuz tüm dünyevî makamlardan babaannemin adı ailesi tarafından sildirilmiş hatta “Müslümansan evladım değilsin!” denilmiş. Hep merak etmişimdir, annelik, babalık, evlatlıktan ret davaları gerçeği, gönlü, genetiği de değiştirir mi diye.

Babaannem kendisini yeni doğmuş kabul edip nasuh bir tövbeyle muallak taşına inmiş, ismini de sağ kulağına İkbal diye kendi söylemiş. Bitmez denemeler, gidip gelmeler, Siyonist taklitler…Babaannem ne eşi Ahmet’ten ne de Muhammedî kokudan vazgeçmiş.

Ey mümin kardeşim şimdi sen ne okudun, ben ne yazdım. Sen yedi ceddinle Müslümandın, hu hu sesleriyle uyudun, Süleyman Çelebi’nin mevlidiyle uyandın! Bu küçük hikaye tarihin ta kendisi, Muhammedî kokuyu sezdiler mi evladı olsa canavar kesilir her birisi. Ellerindeki hukuklu hukuksuz tüm gücün namlularını kibirle, hasetle, hırsla doldurup hep Muhammedî kokunun geldiği yöne acımasızca doğrulturlar.

Kabe Müslümanların matafı, Mescid-i Aksa ise miracıdır. Peygamberine, dinine, kardeşine, değerlerine sahip çıkmayan ümmet ise hezeyandadır. Kuvvetince sesini yükselt, karşı koy, kanat ger! Hiç olmazsa dualarında bu zulme bir yer ver. Ey Müslüman senin namlun eliften, tetik korkuluğun mimdendir. Sırtını Allah’a yaslayan herkes elbet bir gün felah bulur.

“Kim Allah’a güvenip dayanırsa muhakkak doğru yola iletilmiştir.” (Ali İmran, 2/101 )

Kudüs bir bebekti Hz. Davud’un kucağında
Mührünü vurdu Hz. Süleyman’la dünya haritasında
Nardan nura dönen döşeği serdi Hz. İbrahim
Mahzundu ağlıyordu İsrailoğullarıyla
Hz. Musa yetişti sabırdan beşik yaptı
Hakikat ninnisini Hz. ‘İsa’ya söyletti
Dinmedi gözyaşı bebeğimin
Gönlü hep aşkıyla yandı
Ona kavuşmak isteyen alemlerden gayrı Allah’tı (c.c.)
Burak’la yetişti Hz. Muhammed o ilahi geceye
Bastı bebeğin tamda kalbine
Gelecekteki zulmü baktı
Vardığı yer ise miraçta İlahi Hak’tı
Kimler kana buladı senin ayak tozunu Efendim
Yârine vardın da yine de dedin illaki ümmetim
Haydi canlar gelin Allah’ı birleyelim
Müminler
Tek nefeste Kudüs’teki ateşi söndürelim.

Gözde Şeref