Orada Kimse Var mı?

Orada kimse var mı!??
Parça parça olmuş ruhsuz betonlara bin bir umutla binlerce kez sorulmuş bir soru.
“Orada kimse var mııı?”

Güven ve huzurla sarıp sarmaladığımız o duvarlar bir anda kolumuzu kanadımızı kırar da cevabımızı duyurmaz olur.
Kim bilir bu soru o ruhsuz ve soğuk betonların içinden de kaç milyon kere sorulur.

Duyamadığımız her çığlık saplanır parçalanmış cam gibi yüzümüze.
Çileler bizi hep kenetlemiştir birbirimize.
Acıların paylaşıldıkça azaldığını genlerimizden biliriz.
Belki bu dünyada bu milletten başkası bunca çileyi kaldıramayacağından, bize verilmiştir.

Dikenlerin içinde açan en güzel kokulu güller gibiyiz.
Nasıl yardım ederiz diye kendini parçalayan bir milletin evladıyım.  Hamdinden acizim. Bunu yeniden ve yine gördüm.

Evet hiç görülmemiş bir afet yaşıyoruz ama bunu da atlatacağız Allah’ın izni ile. Dualarımız enkaz içinde ve dışında, yakında ve uzağında olanlar ile beraber aynı dilde toplandı. Hiç bir deprem, hiç bir artçının yıkamayacağı bir bağdır bu.

Canım yurdumun canım insanı. Cümle göçmüşlerimize rahmet olsun. Şehadetleri mübarek olsun.

İçeriden “Kimse yok mu?” diye gelen çığlıklara tez vakit yardım eli uzansın. Yaralılarımıza acil şifalar olsun.
Yardım için koşanların ayağına taş değmesin.
Kaybolanlar bir an önce birbirine vasıl olsun.
Rabbim hepimizi muhafaza eylesin.
Amin.