Şeytanı Bil, Hak’tan Gafil Olma

Şeytan hased ettiği, düşman bellediği insanı yoldan çıkarmak üzere bir rol üstlenmiş ve her an iş başındayken, kul olarak bizim de Cenab-ı Hak’tan gafil olmamamızı, daima uyanık olmak üzere bir gayret ve niyette olmamızı tavsiye ediyor Atâullah el-İskenderî Hazretleri. Zira kuş gafil olmadan avlanmazmış.

Bir sonraki hikmette de “Cenab-ı Hak seni onunla ürkütüp kendisine iltica ettirmek için şeytanı düşman kıldı ve ilahi tarafına yönelişin devamlı olsun diye senin üzerine nefs-i emmareyi verdi.” diyor. (Hikem-i Atâiyye, 236. Hikmet)

Allah kulunu çok sever ve adeta günahı ona yakıştırmaz.

Yusuf suresinde bunu görürüz: “Kardeşlerine rüyanı anlatma. Şeytan insana apaçık düşmandır” diye buyururken şeytanın, onlara hased damarından girerek, fitne ve kötülük yaptırabileceğini nazara verir. Şeytanı dışardan musallat olan bir mahluk olarak düşünürsek, içerde de nefis onun işbirliği yapabileceği bir yapıdadır. Esasında nefis insana verilmiş büyük bir sermayedir. Fakat bu sermayeyi işleme şekli önemlidir. Nefis, şuurlanmış aklın ışığında hareket ederse kazancı çok büyük olur. Kendi heva hevesine göre giderse kaybı büyük olur. Bu sermayeyi kaybetmeyelim, şeytana kaptırmayalım diye Allah Teâlâ ayetleri ile ikaz eder. “Şeytanın adımlarını takip etmeyin.” (Nur, 24/21) der, onun dürtmesinden “Allah’a sığınmayı” emreder. Bir başka ayette “Fefirru ilallah” (Zariyat, 51/50), Allaha kaçın  der.

Nefsi emmarenin sizi insanlıktan düşürecek istekleri ağır bastığında Allah’a kaçın. Nefsin aczini ve tazyikini gördüğünüzde Allah’a kaçın. İşin sonunu hesab etmeyen heva ve heves sizi günaha davet ettiğinde Allah’a kaçın. Şeytan bozmaya davrandığında Allah’a kaçın. Aldanmaktan kurtuluş için Allah’a kaçın. Bu kadar muhtaçken, kalbî yönelişiniz daima Allah’a olsun diyor Atâullah el-İskenderî.