Bizim algımız önce dış dünyaya yöneliktir. Akaid açısından dış dünyayı kendi kendine yeterli olarak göremeyiz. Varlık hakkındaki eksik tasavvurlar hakikatle aramızdaki uzaklığı arttırır. Şu durumda dünyanın yaratılmışlığı üzerine düşünmeye başlamamız gerekir. Bu yüzden varlığın sürekli yaratılmakta olduğunu kavramak akaidin hareket noktasıdır.
Bu cism ü câna her dem zâhir olsun
Rumûz-ı külle yevmin hüve fî şe’n
(Fenâi Cennet Efendi Divanı, 213/3)
Bu bedene ve ruha O her an yeni bir iştedir (Rahman, 55/29) ayetinin incelikleri daima âşikar olsa gerektir.
Yorumlar