Tövbe

Allah’a dönmek demektir. Allah yolunda ilerlemenin başlangıcıdır. Hiçbir insan tövbe dışında kalmaz. Estağfirullah diyerek Allah’tan bir bağışlanma dileriz. Estağfirullah deyip teslim olduğumuzda önümüzde yeni bir yol açılır. Gazâlî Hazretleri “Tevbenin esası, pişmanlık neticesinde meydana gelen bir iradedir” der. Müslüman kendisinde meydana gelen bu cüzî irade ile daima Allah’ın rızasını gözeterek seçimler yapar. Bedenini, organlarını dahi Allah’ın rızası uğruna kullanır. Allah’ını memnun etmeyecek yerlerde ve hallerde bulunmaktan yürekten çekinir.

Rızaya uygun seçimleri yapmak, sabretmek, sıkıntılara katlanmak zor gibi görünse de unutmamalıdır ki kazanılmak istenilen şey “nimet verilenlerin yolu”dur. O halde, Allah’ın razı olduğu kul olabilmek için tövbe ederek Allahu Teâlâ’ya ve Peygamberinin (s.a.s.) yoluna hicret etmeli; bu yolda gayret ve sebat göstermelidir. Allahu Teâlâ buyuruyor ki; “İman edenler, (Allah ve Resûlü’nün gösterdiği yön ve yönteme) hicret edenler ve Allah yolunda mallarıyla ve canlarıyla cihad eden/gayret gösterenler, Allah katında derece bakımından daha büyüktür. İşte onlar, kurtuluşa erenlerin ta kendileridir. Rableri onlara, katından bir rahmet, hoşnutluk ve içinde dâimî (bitmez tükenmez) nimet bulunan cennetleri müjdeler.” (Tevbe, 9/20-21)