Ehl-i sünnet akaidinde Allah’ın görülmesi (rü’yetullah) müstakil bir konu olarak karşımıza çıkar. Allah’ı görmek ahirette müminlerin erdirilecekleri nimetlerin en yükseğidir. Görmeyi sağlayan şartlara ve görülenin niteliklerine ilişkin tartışmaların ortaya çıkması yer yer rü’yetullah bahsini yok saymaya ve yanlışlamaya itmişse de Ehl-i sünnet bu meseleyi nakle dayalı olduğu kadar akla dayalı olarak da temellendirmiştir.
Fe-yensevne’n-na’îme izâ raevhu
Fe-yâ husrâne ehli’l-i’tizâl.
(Sirâceddin el-Ûşî, Emâlî Şerhi, 21. Beyit)
Müminler, Allah Teâlâ’yı gördükleri zaman bütün cennet nimetlerini unutacaklardır. Ey [muhataplarım! Sizler] Mutezile’nin hüsranından [sakının.]
*Mutezile ahirette Allah’ın görülmesinin mümkün olmadığını ileri sürer ve ilgili nakilleri tenzih açısından ele alır. Ehl-i sünnet ise Mutezileyi bu kabulünden ötürü hatalı bulmaktadır.
Yorumlar